ওৱেষ্ট গোৱাল পাৰা কলেজত বসন্ত অনা ছোৱালীজনী

সাধাৰণ হাড় মঙহৰে গঠিত 
বাস্তৱ আজলী কুঁৱৰী তাই 
নিয়ৰৰ দলিচায়েদি 
ওৱেষ্ট গোৱাল পাৰা কলেজত তাই আহে 
গাভৰু আবেদনময়ী বসন্ত হৈ

শান্ত সৌম্য এক উজ্জ্বল নক্ষত্ৰ 
আমানিশাৰ মাজতো জিলিকি উঠে 
যেন সদ্যস্নাতা মহাসূৰ্য

মাখন বৰণীয়া মধ্যমিয়া শৰীৰৰ 
তাইৰ পাতল লিপিষ্টিকৰ ওঁঠত মিচিকিয়া হাঁহি বাবে 
বহু  কবি হয় 
জোনাকৰ নিয়মীয়া প্ৰেমিক 
আঘোণৰ ডাঠ কুঁৱলীকো নেওচি 
ৰচিব পাৰে ভালপোৱা ভালপোৱা মধুৰ সংগীত

তাই কলেজত আহিলে 
ডালে ডালে কৃষ্ণচূড়া ফুলে 
শৰ্মা ছাৰে মধু বুলি মাতে 
বহু উতনুৱা ডেকাই চোকে কোনে ৰৈ থাকে 
মৰমৰ হেজাৰ সুশোভিত বাক্যৰ 
ফুল শৰে বিদ্ধ কৰিবলে;

থুথুৰীৰ পাতল ক’লা দাগটোৱে যেন
তাইৰ সৌন্দৰ্যৰ সোণত সুৱগা চৰে 
অসমীয়াত গুৰু বিষয় লৈ 
তাই প্ৰমাণ কৰিলে 
লাচিত বৰফুকনৰ দেশত অসমীয়াৰ কৰ্তব্য কি

গহীন গম্ভীৰ মাৰ্জিত আচৰণৰ 
তাইৰ জীৱন   আকাশত 
কেতিয়াও মেঘে ভুমুকি মৰা নাই 
বেলি ফুলে সদায় দি যায়  
কলিজাৰ হাবিতলীয়া সেউজময়তাত 
পোহৰ সুগন্ধ ।
  

✍ মেহেনাজ সৰকাৰ